Ο εκπολιτισμός του ανθρώπου στηρίχτηκε κατ εξοχήν, στον διαχωρισμό και στην κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στην φύση, αναγκάζοντας τις συνθήκες ζωής να υποκύπτουν στη θέληση και στις ανάγκες του. Το πρόταγμα της «προόδου», που αργότερα συνδέθηκε με την εκβιομηχάνιση, δικαιολογούσε την καταστροφή της φύσης ακόμα και την κυριαρχία πάνω σε λιγότερο «προοδευμένους» πολιτισμούς.
Δέσποινα Σουβατζή
Τεύχος: 25 (70)
-
-
Με ποια κριτήρια μπορούμε να κρίνουμε έναν ολόκληρο πολιτισμό; Οι κληρονομημένοι τρόποι να αντιλαμβανόμαστε το χώρο και το χρόνο, έχουν διαστρεβλωθεί τόσο πολύ μέσα στην εποχή του βιομηχανικού πολιτισμού – που δε διαμόρφωσε μόνο το οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό σύστημα – αλλά κυρίως τον τρόπο της ζωής και της σκέψης μας.
Τεύχος: 23-24 (68-69)
-
Τις τελευταίες μέρες μετά την εγκληματική τραγωδία στα Τέμπη, από τη σύγκρουση δύο τραίνων, στις 28/2/23, πλήθος κόσμου σε πολλές πόλεις βρέθηκε στους δρόμους. Η σιωπή του πένθους έγινε δημόσιος λόγος. Το εκφρασμένο πένθος, από προσωπική και συναισθηματική έκφραση γίνεται συλλογική και πολιτική υπόθεση. Γιατί τα συναισθήματα φανερά ή κρυφά είναι προσωπικά και πολιτικά μαζί… Η μετουσίωση μιας ασύλληπτης οδύνης σε αγώνα… Σε αγώνα για μια πολιτεία που θα υπολογίζει πρωταρχικά τους πολίτες της….
-
Ο Γκιγιόμ Φαμπουρέλ, καθηγητής Γεωγραφίας, Αστικού σχεδιασμού και Πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Λιόν, μετά την έκρηξη της πανδημίας του Covid-19, κυκλοφορεί ένα Μανιφέστο για μια οικολογική μετα- αστική κοινωνία, με τον τίτλο «Να τελειώνουμε με τις Μεγαλουπόλεις», προσδιορίζοντας ότι η πρωταρχική αιτία της εμφάνισης και της διασποράς του Covid-19, πρέπει να αναζητηθεί στην αυξανόμενη αστικοποίηση της Γης, η οποία έχει επιταχυνθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μπορούμε να μιλάμε πια, για «μητροπολιτικοποίηση του κόσμου».
-
Ένα μικρό βιβλίο με δύο δοκίμια του Γερμανού φιλοσόφου και κοινωνιολόγου Georg Simmel, που θα μπορούσε να θεωρηθεί και ο πρωτοπόρος στην οικολογική προσέγγιση της πόλης, που δημοσιεύτηκαν αρχές του 19ου αιώνα. Μαζί και μια εξαιρετική εισαγωγή του σύγχρονου Γάλλου φιλοσόφου και κοινωνικού Ανθρωπολόγου Philippe Simay.
Τεύχος: 22 (67)
-
Στις μέρες μας, η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει δύο πολύ σοβαρές κρίσεις: μία πανδημική που οφείλεται στον κορονοϊό SARS.Cov-2 COVID-19, και μία πρωτοφανή κλιματική απειλή. Θα μπορούσαμε να τις δούμε ως ενιαία οικολογική κρίση, όμως έτσι απαιτείται μια διαφορετική εντελώς προσέγγιση, η οποία να αποδέχεται την εγγενή πολυπλοκότητα της φύσης, τις αλληλεξαρτήσεις και τους συσχετισμούς, καθώς και τις εξελικτικές διαδικασίες της ίδιας της ζωής. Κατανοήσεις που χρειάζονται νοητικές μετατοπίσεις, για απαλλαγούμε από τις ναρκισσιστικές αυταπάτες μας ως «το ξεχωριστό» και «το ανώτερο» είδος στον πλανήτη μας.
-
Ένα σημαντικό βιβλίο του Γερμανού φιλόσοφου Χάνς Γιώνας, εβραϊκής καταγωγής, που έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στην Αμερική. Το βιβλίο κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 2018, ενώ είχε εκδοθεί στις ΗΠΑ το 1979. Ο Γιώνας στο βιβλίο του αυτό, αναζητεί μια νέα ηθική, ικανή να ανταποκριθεί στις προκλήσεις ενός τεχνολογικού πολιτισμού απειλούμενου από τον κίνδυνο της αυτοκαταστροφής.
-
Ο David Quammen Αμερικανός, είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων επιστήμης και οικολογίας, αλλά και δημοσιογράφος, γι’ αυτό και η γραφή του αιχμαλωτίζει με τον αφηγηματικό τρόπο που καταφέρνει να μας μεταφέρει στις περιπέτειες των ερευνητών, όταν πασχίζουν σε απομακρυσμένα μέρη του κόσμου, να αποκαλύψουν τα μυστήρια της φύσης και των σχέσεων μεταξύ ανθρώπων και ζώων.
Τεύχος: 21 (66)
-
Με τη διάδοση του Covid-19 και της πλανητικής επιδημίας, οι ιατρικές πρακτικές έχουν αναλάβει τη διαχείριση της ζωής μας και διαπλέκονται με την πολιτική, για να μη πούμε ότι την υποκαθιστούν. Η "ιατρικοποίηση" της πολιτικής κατά την περίοδο της πανδημίας συνδέεται άμεσα πια, τόσο με την ατομική όσο και κυρίως με την κοινωνική μας ζωή.
-
Σήμερα γίνεται πιο φανερή η ανάγκη μετασχηματισμού δομών και συνηθειών που έχουν εμπεδωθεί στην καθημερινότητα μας και φαντάζουν τόσο φυσιολογικές και αυτονόητες, ώστε να αμφισβητείται οποιαδήποτε απόπειρα μετασχηματισμού τους. Το πρόταγμα της αειφορίας ως το σύγχρονο όραμα και αίτημα κάθε πολιτικής επιλογής, απαιτεί αλλαγές τόσο στις αξίες όσο και στις πρακτικές μας.
-
Και σ' αυτό το βιβλίο του ο Γάλλος στοχαστής Έντγκάρ Μορέν συνεχίζει την αναζήτηση δρόμων για τη μεταρρύθμιση της σκέψης, μέσα από τις αόρατες αλληλεπιδράσεις μεταξύ του όλου και των τμημάτων της γνώσης.
Τεύχος: 20 (65)
-
Ποιος θα αρνιότανε ότι ο χώρος, οργανωμένος σε “τόπους” ως οριοθετημένα σκηνικά δεν αποτελεί σημαντική πηγή ατομικής και συλλογικής ταυτότητας, καθώς μέσα σε αυτούς διασταυρώνονται οι κοινωνικές μας σχέσεις, τα νοήματα και οι συλλογικές μας μνήμες; Άρα η ταυτότητα του ατόμου, δεν είναι απλά μόνο ένας ατομικός ή κοινωνικός προσδιορισμός, αλλά και ένας «χωρικός» προσδιορισμός.
-
Το βιβλίο ανήκει στη σειρά των εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ: “διαβάζω ιστορίες”. Η σειρά είναι σχεδιασμένη να προσφέρει στα παιδιά του Δημοτικού σχολείου μια διασκεδαστική εμπειρία ανάγνωσης επιμελημένη παιδαγωγικά και πάντα ανάλογη με την ηλικία των παιδιών.
Τεύχος: 19 (64)
-
Οι δυστοπικές ταινίες καταστροφής ίσως έχουν περιγράψει αυτό που ζήσαμε, που ζούμε σήμερα. Απώλειες, πόνο, πολύ πανικό και φόβο και με απρόβλεπτες τις εξελίξεις, εξαιτίας ενός “αόρατου εχθρού”, του κορωνοϊού. Η ζωή έρχεται να αντιγράψει την τέχνη; φαίνεται πως ο κινηματογράφος δεν είναι μόνο θεαματικός, αλλά γίνεται πολλές φορές και προφητικός, ίσως γιατί το παρελθόν εμπεριέχει εν δυνάμει το μέλλον του ή καλύτερα τα δυνητικά μέλλοντα του.
-
Τα τοπικά είναι μια σειρά συλλογικών τόμων αφιερωμένων σε θέματα που συνδέονται με τη γνώση, ιδιαίτερα στις επιστήμες του ανθρώπου.To θέμα, στο οποίο αφιερώνεται ένας τόμος, αποτελεί αντικείμενο συζήτησης ενός εργαστηρίου, που προηγείται της έκδοσης του τόμου, τα δε κείμενα που προτείνονται για τον τόμο υποβάλλονται σε κρίση από επιστήμονες ειδικούς στο ανάλογο αντικείμενο και δεν συμπίπτουν με τις εισηγήσεις του εργαστηρίου.
-
Η αμφισβήτηση της βαθιάς ριζωμένης αντίληψης της ανάπτυξης ως λύση σε κάθε οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό πρόβλημα ξεκινάει από τη δεκαετία του ’70, όταν η Λέσχη της Ρώμης συζητάει για τα «όρια της Ανάπτυξης». Αρχίζει να εδραιώνεται με την Έκθεση της Brundtland “για το κοινό μας μέλλον” τη δεκαετία του ΄80 και το 1992 στη Διεθνή Διάσκεψη στο Ρίο για το «Περιβάλλον και την Ανάπτυξη» εισέρχεται η έννοια της Αειφορίας. Στη Διακήρυξη της Διάσκεψης (Agenda 21) δίδεται η οδηγία για «ευαισθητοποίηση των πολιτών για την Αειφορία».
Τεύχος: 18 (63)
-
Περισσότερα από τριάντα χρόνια συμπληρώνονται από την «είσοδο» της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (Π.Ε) στο εκπαιδευτικό μας σύστημα και περίπου πάνω από μια δεκαετία συζητάμε για τον «αναπροσανατολισμό» της προς την εκπαίδευση για την Αειφορία (Ε.Α) και τη Βιώσιμη ανάπτυξη. Νέες αφηγήσεις – ίσως ανώφελες - για να δώσουμε νόημα και περιεχόμενο σε προσπάθειες να ξεπεραστούν δήθεν ελλείψεις και διαστρεβλώσεις από προηγούμενες λύσεις. Ελιγμοί μάλλον για να προκαλούν διαδικασίες αλλαγής χωρίς να αλλάζει τίποτα. Ποιο όμως είναι το κεντρικό διακύβευμα?
-
Ο συλλογικός τόμος είναι προϊόν εμπλοκής τριαντατριών σχολείων από όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, στο κάλεσμα επαναχρησιμοποίησης – ανακύκλωσης υλικών στα σχολεία που συμμετείχαν στο διαγωνισμό «Βραβείο Αειφόρου σχολείου» και μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο εκπαιδευτικό υλικό, εφόσον συγκεντρώνει εξαιρετικές ιδέες αξιοποίησης «άχρηστων υλικών» που μπορούν να γίνουν «εργαλεία» στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Τεύχος: 16 - 17 (61 - 62)
-
Ζούμε την εποχή της παγκοσμιοποίησης, σε ένα κόσμο που γίνεται όλο και πιο πολύπλοκος, απροσδιόριστος και αβέβαιος, ενώ εμείς συνεχίζουμε να τον αντιλαμβανόμαστε αποσπασματικά και περιορισμένα, μέσα στο πλαίσιο της απαρχαιωμένης καρτεσιανής αντίληψης «των διαχωρισμών και των δυϊσμών» και της Νευτώνειας μηχανιστικής λογικής - ως μοναδικό επιστημονικό πλαίσιο - «ζώντας, μάλιστα και ως να μην υπάρχει αύριο».
-
Από καταβολής κόσμου οι άνθρωποι έψαχναν τα μυστικά της μακροζωίας και της αιώνιας νιότης. Σήμερα παρά την ανάπτυξη της επιστημονικής έρευνας και την εξέλιξη της ιατρικής τεχνολογίας στις δυτικές κοινωνίες ή όπως θα λέγαμε στον αναπτυγμένο κόσμο, οι περιοχές με τα μεγαλύτερα ποσοστά υγιών αιωνόβιων ανά τον κόσμο, οι λεγόμενες μπλε ζώνες μακροζωίας, δεν καταγράφονται σε περιοχές που βρίσκονται στην κορυφή της οικονομικής ανάπτυξης. Μπορεί η ιατρική σήμερα να κάνει θαύματα, αλλά η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, η ρύπανση του περιβάλλοντος, οι ρυθμοί της σύγχρονης ζωής και η κάθε είδους ανασφάλεια, κάνουν όλο και πιο δύσκολο, οι άνθρωποι να μπορούν να ζουν μια υγιεινή και χωρίς άγχος ζωή.
Τεύχος: 15 (60)
-
Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση από τη φύση της έχει ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Όπως τα στοιχεία: της Διεπιστημονικής και Διαθεματικής προσέγγισης στη μελέτη περιβαλλοντικών και κοινωνικών ζητημάτων, την ανάπτυξη της συνεργασίας και τη συμμετοχή σε δράση στην επίλυση ενός προβλήματος.
-
Οι συγγραφείς του βιβλίου «Η Θεσσαλονίκη των νερών», γνωστοί στον οικολογικό χώρο, επιχειρούν στο βιβλίο αυτό με συστηματικό και τεκμηριωμένο τρόπο, τη σύνδεση της ιστορίας της Θεσσαλονίκης με τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά του τόπου και του τοπίου της περιοχής, εστιάζοντας κυρίως στο υδάτινο παρελθόν της από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι σήμερα.
-
“Ζιζάνια” τα αυτοφυή φυτά στις πόλεις, που φυτρώνουν στα κράσπεδα των δρόμων, στις σχολικές αυλές, σε εγκαταλελειμμένα μέρη, που επιμένουν να ζουν μαζί μας – συνανθρωπιστικά - μέσα στις δύσκολες συνθήκες των πόλεων. “Ανεπιθύμητα” γιατί δεν έχουν οικονομική αξία και για τους περισσότερους, ούτε και αισθητική, όταν φυτρώνουν μέσα σε “διαχειριζόμενα” φυσικά περιβάλλοντα στις πόλεις, όπως σε πάρκα, κήπους και γλάστρες.
Τεύχος: 14 (59)
-
Στη Ρόδο, στις 20 Οκτώβρη 2017, πραγματοποιήθηκε το 7ο Διεθνές Συνέδριο για τη «Διαχείριση θυμάτων καταστροφών» με ειδικούς επιστήμονες από 11 χώρες.
-
Ο Tim Ingold, βρετανός ανθρωπολόγος που ξεκίνησε από τις φυσικές επιστήμες και διαπιστώνοντας πολύ νωρίς την «κλειστή» πειθαρχία των φυσικών επιστημών, οδηγήθηκε στην κοινωνική ανθρωπολογία, ανακαλύπτοντας ότι η μελέτη των ανθρώπων ως κοινωνικών όντων και η μελέτη τους ως οργανισμών, συνιστούσαν δύο ριζικά διαφορετικά εγχειρήματα.
-
Η οικονομική μεγέθυνση (άλλο αν δηλώνεται ως ανάπτυξη), το πρόταγμα του κυρίαρχου καπιταλιστικού συστήματος, που για να συντηρηθεί ως οικονομικό και πολιτικό σύστημα χρειάζεται σταθερά τη διαρκή αύξηση της παραγωγής και της κατανάλωσης, οδήγησε στην πολύπλευρη κρίση που βιώνουμε σήμερα. Η όξυνση αυτής της κρίσης οδηγεί ακόμα και στην ιδιωτικοποίηση των βασικών κοινών αγαθών και υπηρεσιών - στοιχεία για την ίδια την επιβίωση μας - όπως του νερό (ιδιωτικοποίηση ΕΥΑΘ), του αέρα (εμπόριο ρύπων) και της γης (αιγιαλός, δασικές εκτάσεις κλπ) .
Τεύχος: 13 (58)
-
Η έννοια της αειφορίας έχει σήμερα διεισδύσει στην ατζέντα κάθε διεθνούς και εθνικής πολιτικής. Η αέναη ανάπτυξη ως το κύριο δομικό στοιχείο του κυρίαρχου καπιταλιστικού συστήματος, επινόησε την αειφόρο ανάπτυξη στην αναζήτηση της ισορροπίας ανάμεσα στην ασύδοτη οικονομία , την κοινωνία και το περιβάλλον και σε αυτή την προσπάθεια στρατεύτηκαν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί όπως ο ΟΗΕ, ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ, UNESCO, κλπ.
-
Ο Σταύρος Καραγεωργάκης γνωστός μεταφραστής, επιμελητής βιβλίων και αρθρογράφος σε σειρά συλλογικών τόμων που πραγματεύονται ζητήματα περιβαλλοντικής ηθικής, πολιτικής οικολογίας και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, στο βιβλίο του αυτό συγκεντρώνει δημοσιευμένα κείμενα που αφορούν τόσο τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση, τα δικαιώματα των μη ανθρώπινων ζώων και την κλιματική αλλαγή, όσο και ζητήματα κοινωνικής οικολογίας και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.
-
Ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι καθηγητής Ιστορίας του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ, έγραψε ένα εντελώς διαφορετικό και ενδιαφέρον βιβλίο Ιστορίας, επιχειρώντας να ερμηνεύσει το σύνολο της ανθρώπινης ιστορίας υπό το πρίσμα τόσο της βιολογικής εξέλιξης του ανθρώπινου είδους, όσο και των πολιτισμικών μετασχηματισμών που συντελέστηκαν από την εμφάνιση του μέχρι σήμερα. Μολονότι το βιβλίο συστήνεται ως ιστορικό, αφιερώνει μεγάλο μέρος στο παρόν του ανθρώπου, προσπαθώντας να δώσει απαντήσεις μέσα στο πλαίσιο της εξελικτικής διαδικασίας σε ερωτήματα όπως:
Τεύχος: 12 (57)
-
Η ανάπτυξη που έχει καθιερωθεί ως το απόλυτο μέτρο κατάταξης μιας χώρας στο παγκόσμιο χάρτη, ήταν και εξακολουθεί να είναι συνυφασμένη με την οικονομική μεγέθυνση.
Τεύχος: 11 (56)
-
Βιώνουμε μια βαθειά και πολύπλευρη κρίση που αγγίζει κάθε πλευρά της ζωής μας. Βεβαιότητες ανατρέπονται, σταθερές μετατοπίζονται. Ανάγκη λοιπόν να ξαναδούμε τα πράγματα από την αρχή;
Τεύχος: 10 (55)
-
Η Διεθνής Διάσκεψη για το Κλίμα (COP21) πραγματοποιείται στο Παρίσι από της 30 Νοεμβρίου και θα διαρκέσει ως την 11η Δεκεμβρίου 2015, μέσα σε βαριά ατμόσφαιρα και σε συνθήκες υψηλής ασφάλειας, λόγω των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων, στην πόλη του Παρισιού.
Πρόκειται για μια σύνοδο που φιλοδοξεί να καταλήξει σε μια ιστορική συμφωνία για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, οι συνέπειες της οποίας είναι όλο και περισσότερο ανησυχητικές (ακραία καιρικά φαινόμενα, ερημοποίηση, άνοδος της στάθμης της θάλασσας, μείωση της βιοποικιλότητας, περιβαλλοντικοί μετανάστες κ.α)
-
Ένα καινούργιο βιβλίο για την “Περιβαλλοντική”, ένας τίτλος που, παρά το ότι αποτελεί επιθετικό προσδιορισμό, καθιερώθηκε περίπου ως ουσιαστικό στην καθημερινή γλώσσα. Ίσως για να μπορεί να αποτελέσει την ομπρέλα, σε ένα πεδίο όπου συναντώνται επιστήμες, φιλοσοφικά και κοινωνικά ρεύματα, εκπαιδευτικές προσεγγίσεις και πολιτικο-οικονομικές επιλογές.
Τεύχος: 9 (54)
-
Ένας μικρός τόμος με οκτώ κείμενα από παρουσιάσεις που έγιναν σε ημερίδα του Τμήματος Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με θέμα: «Διερεύνηση των δυνατοτήτων επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών σήμερα στη χώρα μας»
-
Το βιβλίο καταπιάνεται με τον μετασχηματισμό μεγάλων οργανισμών εκπαιδευτικής πολιτικής κατά τη χρονική περίοδο της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας από το 2010 μέχρι σήμερα. Τρείς από αυτούς τους οργανισμούς, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Π.Ι), το Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας (Κ.Ε.Ε) και ο Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών (Ο.ΕΠ.ΕΚ), που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, συγχωνεύτηκαν και δημιουργήθηκε το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π).
Τεύχος: 8 (53)
-
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια κρίσιμη καμπή για τον πολιτισμό μας, μπροστά σε αλλαγές που συντελούνται, τόσο βαθιές και τόσο γρήγορες, ώστε ο καθένας μας να βρίσκεται στην ανάγκη να επανεξετάσει και να νοηματοδοτήσει εκ νέου μια σειρά από αξίες, πεποιθήσεις και πρότυπα συμπεριφοράς.
-
Ένα εκπαιδευτικό υλικό μας έρχεται από το Πανεπιστήμιο της Κύπρου, αποτέλεσμα ερευνητικής δουλειάς, να μας βοηθήσει βήμα – βήμα στη δημιουργία και στη διατήρηση σχολικού κήπου ως εκπαιδευτικού εργαλείου.
-
Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Π.Ε), που εμφανίστηκε ως εναλλακτική παιδαγωγική που στόχευε στη σύνδεση της εκπαίδευσης όχι μόνο με τη γνώση, αλλά με στάσεις, αξίες, συναισθήματα και δράση, καλλιέργησε στους εκπαιδευτικούς την προσδοκία ριζικών αλλαγών στην εκπαίδευση.
Τεύχος: 7 (52)
-
Το πιο σημαντικό και πολυδιαβασμένο βιβλίο της Γκούντολ, που κυκλοφόρησε στη δεκαετία του ΄70 και έχει μεταφραστεί σε 48 χώρες, μόλις πρόσφατα προστέθηκε στην ελληνόφωνη βιβλιογραφία, χάρη στη μετάφραση του Σταύρου Καραγεωργάκη.
-
Ένα εξαιρετικό βιβλίο του Mark Rowlands, καθηγητή Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, αυτοβιογραφικό αφήγημα της συμβίωσης του συγγραφέα με ένα λύκο που υιοθέτησε, μιας σχέσης καθοριστικής για τη ζωή του και καταλυτικής στη διαμόρφωση της σκέψης του. Αναγκάζει τον αναγνώστη να επανεξετάσει τις απόψεις του για το ανθρώπινο είδος και κλονίζει τις πεποιθήσεις του για τη μοναδικότητα και την υπεροχή του ανθρώπου απέναντι στα άλλα όντα.
-
Είναι ένα λογοτεχνικό βιβλίο του Θεσσαλονικιού πεζογράφου Περικλή Σφυρίδη που περιλαμβάνει: α) Δώδεκα ζωοφιλικά διηγήματα, στα οποία παρελαύνουν ζώα. β) Μια μακροσκελής αφήγηση – μαρτυρία, με τον τίτλο: «Πώς μέσα από τα ζώα γνώρισα τους ανθρώπους», όπου ο συγγραφέας μέσα από βιογραφικές αναφορές, με γλαφυρό ύφος, μας καταθέτει τις δικές του εμπειρίες ζωής, που στάθηκαν οι αφορμές για να γραφούν τα δώδεκα διηγήματα.
Τεύχος: 6 (51) - 2014
-
Καλοκαίρι
Και το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό, το τελευταίο σε μια σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων στη διάρκεια της κρίσης, στοχεύει στο να κάνει όσο το δυνατόν πιο «ελκυστική» τη δημόσια κτήση, στους μεγάλους επενδυτές, ξένους και ντόπιους.
Προγραμματισμένη εκχώρηση χώρων, που είναι τόποι της ζωής μας!!
Εκεί που ακουμπάει η στεριά τη θάλασσα, ο ανοιχτός ορίζοντας, το βαθύ μπλε του Αιγαίου, η εμπειρία της θάλασσας, τα καράβια για τα νησιά…
-
Παρά την οικονομική κρίση, το πρόταγμα της ανάπτυξης, η οικονομική δηλαδή μεγέθυνση και η συσσώρευση κεφαλαίου, συνεχίζει να αποτελεί τον μονόδρομο, στην αναζήτηση της λύσης. Η κριτική στην ιδεολογία του οικονομισμού, που βλέπει τη οικονομία ξέχωρα από την κοινωνία και την πολιτική, γίνεται πιο επίκαιρη παρά ποτέ. Πώς μπορεί η βασική λογική του καπιταλισμού, της συσσώρευσης και του κέρδους, να συνεχίζει να αποτελεί τη λύση, τη στιγμή που γίνεται φανερή η αποτυχία της? Η πρόταση της από –ανάπτυξης, αποτελεί μια κριτική στην ιδεολογία του οικονομισμού και στοχεύει στο να ανοίξει τη συζήτηση τόσο προς τα δεξιά, όσο και προς τα αριστερά, για τις προτεραιότητες της κοινωνίας και την επαναπολιτικοποίηση της οικονομίας, σοκάροντας τους δογματικούς οικονομολόγους
-
Ένα βιβλίο που προέκυψε από τον κύκλο συζητήσεων με θέμα: Οικολογία και Αριστερά - Για τη σχέση της φύσης με την κοινωνία στην κρίση και μετά», του Ομίλου «Φίλοι του Ινστιτούτου Ν. Πουλαντζάς», στη Θεσσαλονίκη, και επικεντρώνεται στα θεματικά πεδία: της ανάπτυξης/αποανάπτυξης , στις έννοιες της αρμονίας και της ισορροπίας στην οικολογία και σε παραδειγματικές εκδοχές της διαλεκτικής σχέσης κοινωνίας – φύσης.
-
Η όλο και βαθύτερη γνώση των διαδικασιών της ζωής εγείρει έντονους προβληματισμούς, ηθική αβεβαιότητα, διαφωνίες και αντιπαραθέσεις, συγχύσεις και προκαλεί τόσο ουτοπικές αισιοδοξίες, όσο και κοινωνικούς φόβους Ο συλλογικός τόμος που προέκυψε από το 7ο Ετήσιο Επιστημονικό Συμπόσιο Διτμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών Βιοηθικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, εντάσσεται στο πλαίσιο ενός ευρύτερου προβληματισμού που αφορά τη σχέση της Επιστήμης με την Κοινωνία.
Τεύχος: 5 (50) - 2014
-
Η βαθιά και πολύπλευρη κρίση που βιώνουμε, φαίνεται να δημιουργεί μια τεράστια πίεση και ανάγκη για βαθιές και ουσιαστικές αλλαγές σε κάθε πεδίο της ζωής μας, ανεξάρτητα προς ποια κατεύθυνση τις αντιλαμβάνεται ο καθένας και εδώ ακριβώς βρίσκονται οι δυσκολίες.
Επιπλέον, οι λύσεις που αναζητούνται μέσα στη δίνη των προβλημάτων, προωθούνται κυρίως ως μονόδρομοι:
1) στην οικονομία – ο δρόμος της αγοράς και του ανταγωνισμού,
2) στην πολιτική – ο δρόμος της οικονομικής μεγέθυνσης – του καπιταλισμού,
Τεύχος: 4(49) - 2013
-
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως ο τυφώνας Χάϊγιαν, που έπληξε τις Φιλιππίνες, στις αρχές του Νοέμβρη και άφησε πίσω του χιλιάδες θύματα, αλλά και οι ανεξέλεγκτες τελευταίες πλημμύρες στον τόπο μας, με θύματα, στη Ρόδο και το Άργος, χαρακτηρίζονται ως «φυσικές καταστροφές», που η ένταση τους κάνει τους υφιστάμενους μηχανισμούς ανεπαρκείς, ενώ όλο και μεγαλώνει την αντίληψη, ότι αποτελούν τις «νοσηρές πλευρές» της προόδου.
Τεύχος: 2 (47)
-
Το 6ο Συνέδριο της ΠΕΕΚΠΕ πραγματοποιήθηκε στην πόλη της Θεσσαλονίκης τον Δεκέμβριο του 2012, με αφορμή τη γιορτή της πόλης, για τα 100 χρόνια απελευθέρωσης της (1912-2012). Προς τιμήν της πόλης και με δεδομένο ότι το μεγαλύτερο ποσοστό της χώρας μας, αλλά και παγκοσμίως, κατοικεί σε αστικά κέντρα και εν μέσω μιας γενικευμένης κρίσης, που αρχίζει να νοηματοδοτεί διαφορετικά τα δεδομένα και να αναζητεί νέες οπτικές και νέα νοήματα, οργανώθηκε, στο πλαίσιο του Συνεδρίου συζήτηση, με θέμα: "η Αειφορία σε εποχή πολύπλευρης κρίσης - Βιώσιμες πόλεις".
Copyright © 2012 Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση