Μπορεί μία εκδήλωση παρουσίασης εργασιών Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης των μαθητών στο τέλος της χρονιάς, πέρα από την ικανοποίηση και χαρά των συμμετεχόντων, να δράσει εκπαιδευτικά και να επηρεάσει τους προσκεκλημένους ενήλικες; Μπορεί η Π.Ε. να υπερβεί τα όρια του σχολείου και να συνδεθεί με την κοινωνική πραγματικότητα που είναι και το ζητούμενο; Σε αυτό το άρθρο καταγράφουμε το χρονικό μίας εκπαιδευτικής δράσης Π.Ε., προϊόν συνεργασίας Πρωτοβάθμιας-Δευτεροβάθμιας, που έγινε προσπάθεια αυτής της σύνδεσης με την αφορμή του δημοψηφίσματος για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ στη Θεσσαλονίκη.
Τα τελευταία χρόνια ένα θέμα που εμφανίζεται ολοένα και πιο συχνά στα προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων είναι ο σχολικός κήπος. Το θέμα αυτό αναδύθηκε από τα ενδιαφέροντα των σχολικών ομάδων χωρίς να υπάρχει καμία κεντρική οδηγία ή σχετικό αφιερωματικό έτος και συναντάται τόσο σε σχολεία της περιφέρειας όσο και σε σχολεία των αστικών κέντρων. Η εξάπλωση των σχολικών κήπων συνέπεσε με την παράλληλη ανάπτυξη της αστικής καλλιέργειας με τη μορφή δημοτικών και συλλογικών λαχανόκηπων. Ως εκ τούτου το ενδιαφέρον, αλλά και οι ανάγκες για επιμόρφωση και ενημέρωση τόσο από τη μεριά των εκπαιδευτικών όσο και των απλών πολιτών είναι ιδιαίτερα αυξημένο.
Α1. Στον παρόντα δικτυακό χώρο παρέχεται (από το Σεπτέμβριο του 2011), σε online μορφή το πιστοποιημένο εκπαιδευτικό λογισμικό για την Α/θμια & Β/θμια εκπαίδευση και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανεξάρτητα του λειτουργικού συστήματος και του φυλλομετρητή που διαθέτει κανείς στον Η/Υ του.
Η καλλιέργεια ενεργών πολιτών αποτελεί βασική επιδίωξη της εκπαίδευσης για το περιβάλλον και την αειφορία. Στην εργασία αυτή εξετάζεται η έννοια και το περιεχόμενο του ενεργού πολίτη ως κρίσιμη για την αντιμετώπιση των σύγχρονων περιβαλλοντικών προβλημάτων. Συζητούνται ζητήματα σε σχέση με τα χαρακτηριστικά και τις διαστάσεις του ενεργού πολίτη καθώς επίσης, με τις διαδικασίες που αναπτύσσονται στο πλαίσιο της εκπαίδευσης για το περιβάλλον και την αειφορία για την καλλιέργεια του. Τέλος, διαπιστώνονται βασικές προκλήσεις που τα σύγχρονο σχολείο καλείται να αντιμετωπίσει σε παιδαγωγικό και κοινωνικό επίπεδο προκειμένου να συμβάλει στην καλλιέργεια ενεργών πολιτών.
Αρκετά συχνά έχουμε ακούσει κριτική για πρακτικές που ακολουθούνται στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (ΠΕ) του τύπου: «μα αυτό που κάνει δεν είναι ΠΕ». Τέτοιου είδους εκφράσεις προφανώς υπονοούν ότι η ΠΕ είναι ενιαίο πεδίο πολύ συγκεκριμένο και αυστηρά οριοθετημένο ως προς τους στόχους, το περιεχόμενο και τις ακολουθούμενες πρακτικές, και επιπλέον κοινά αποδεκτό. Συμβαίνει όμως πράγματι κάτι τέτοιο;
Το 10ο διεθνές συνέδριο της Ελληνικής Γεωγραφικής Εταιρίας θα πραγματοποιηθεί στην Θεσσαλονίκη από τις 22 έως την 24 Οκτωβρίου 2014 με κεντρικό θέμα την «γεωγραφία στην εποχή της κρίσης».
Η Ελληνική Επιστημονική Εταιρεία Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης για την Αειφορία (ΕΛ.Ε.ΕΤ.Π.Ε.Α) σε συνεργασία με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών - Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία (ΤΕΑΠΗ), Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας (Φ.Π.Ψ.), Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών 'Θεωρία, πράξη και αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου' (κατεύθυνση σπουδών: Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη) οργανώνει την 1η Επιστημονική Συνάντηση Υποψηφίων Διδακτόρων (ΥΔ) και Μ
Η βαθιά και πολύπλευρη κρίση που βιώνουμε, φαίνεται να δημιουργεί μια τεράστια πίεση και ανάγκη για βαθιές και ουσιαστικές αλλαγές σε κάθε πεδίο της ζωής μας, ανεξάρτητα προς ποια κατεύθυνση τις αντιλαμβάνεται ο καθένας και εδώ ακριβώς βρίσκονται οι δυσκολίες.
Επιπλέον, οι λύσεις που αναζητούνται μέσα στη δίνη των προβλημάτων, προωθούνται κυρίως ως μονόδρομοι:
1) στην οικονομία – ο δρόμος της αγοράς και του ανταγωνισμού,
2) στην πολιτική – ο δρόμος της οικονομικής μεγέθυνσης – του καπιταλισμού,
Η διαχείριση των απορριμμάτων είναι ένα από τα πλέον σοβαρά και συνεχώς οξυνόμενα περιβαλλοντικά προβλήματα. Σημαντική διέξοδος για τη διαχείριση των απορριμμάτων είναι η μείωσή τους με τον περιορισμό της κατανάλωσης, την ανακύκλωση και την επαναχρησιμοποίηση υλικών.
Όταν ξεκίνησε στη Θεσσαλονίκη (1984) η εφαρμογή της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης με τις πρωτοποριακές μεθόδους προσέγγισης της γνώσης δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε φυσικά πιο θα ήταν το μέλλον αυτών των μεθόδων.
Παρά τις αρχικές τεράστιες δυσκολίες που αντιμετώπισε η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στην Ελλάδα προχώρησε και προχωρά αναζητώντας πάντα νέα πεδία προσέγγισης της γνώσης.
Η διαχείριση των απορριμμάτων είναι ένα από τα πλέον σοβαρά και συνεχώς οξυνόμενα περιβαλλοντικά προβλήματα. Σημαντική διέξοδος για τη διαχείριση των απορριμμάτων είναι η μείωσή τους με τον περιορισμό της κατανάλωσης, την ανακύκλωση και την επαναχρησιμοποίηση υλικών.
Copyright © 2012 Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση