Οικολογία

Πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε στα ελληνικά για πρώτη φορά ένα από τα πιο κλασικά βιβλία της οικολογικής σκέψης, Η Οικολογία της Ελευθερίας του Μάρεϊ Μπούκτσιν. Πρόκειται για ένα έργο τόσο θεμελιώδες για το οικολογικό κίνημα και την ανάπτυξη της οικολογικής σκέψης όσο η Σιωπηλή Άνοιξη της Ρέιτσελ Κάρσον ή το Walden του Ντέιβιντ Θορώ. Ο Μάρεϊ Μπούκτσιν (Murray Bookchin: 1921-2006) είναι ένας από τους πιο αγαπητούς οικολόγους στοχαστές του ελληνικού αναγνωστικού κοινού και για να το καταλάβει κανείς αρκεί να δει τον αριθμό των μεταφρασμένων βιβλίων του στα ελληνικά [γύρω στα 20 (!!!), αν συμπεριλάβουμε και κάποια εκτενή άρθρα του που έχουν κυκλοφορήσει με τη μορφή βιβλίου].

Ο κινηματογράφος έχει προνομιακή σχέση με την τεχνολογία για δύο λόγους: πρώτον, εξαιτίας της ίδιας της «φύσης» του που έχει ανάγκη τη μηχανική αναπαραγωγή για να υπάρξει και, δεύτερον, επειδή αναπτύχθηκε την εποχή της εντατικής βιομηχανοποίησης. Ο τρόπος που απεικονίζεται το περιβάλλον, φυσικό και αστικό, στον κινηματογράφο αντανακλά το παραγωγικό μοντέλο και καθορίζεται από τις επιχειρηματικές-επενδυτικές επιδιώξεις του κεφαλαίου. Στα φιλμικά τοπία αποτυπώνεται η κυρίαρχη περιβαλλοντική πολιτική.