Τεύχος 18 (63)

της σύνταξης

  • Περισσότερα από τριάντα χρόνια συμπληρώνονται από την «είσοδο» της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (Π.Ε) στο εκπαιδευτικό μας σύστημα και περίπου πάνω από μια δεκαετία  συζητάμε για  τον «αναπροσανατολισμό» της προς την εκπαίδευση για την Αειφορία (Ε.Α) και τη Βιώσιμη ανάπτυξη. Νέες αφηγήσεις – ίσως ανώφελες - για να δώσουμε νόημα και περιεχόμενο σε προσπάθειες να ξεπεραστούν δήθεν ελλείψεις και διαστρεβλώσεις από προηγούμενες λύσεις. Ελιγμοί μάλλον για να προκαλούν διαδικασίες αλλαγής χωρίς να αλλάζει τίποτα. Ποιο όμως είναι το  κεντρικό διακύβευμα?

Άρθρα με κρίση

  • Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (ΠΕ)/Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη (ΕΑΑ) προβάλλεται ως η ριζοσπαστικά διαφορετική μορφή διδασκαλίας, που μέσα από την οικοδόμηση της περιβαλλοντικής ευαισθησίας ταυτόχρονα επιχειρεί να αλλάξει τη φυσιογνωμία του παραδοσιακού σχολείου. Εμφανίζεται ως ένα εκπαιδευτικό κίνημα, του οποίου οι παιδαγωγικές αρχές και μέθοδοι διαφοροποιούνται σημαντικά από κείνες του παραδοσιακού σχολείου, δίνοντας έμφαση εκτός των άλλων στην ανάπτυξη και καλλιέργεια της κριτικής, δημιουργικής και συστημικής σκέψης, που θα της προσδώσουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της (κριτική, ολιστική, συστημική) και θα διαποτίσουν τη φιλοσοφία και την πρακτική της. Συνιστούν βασικές εκπαιδευτικές επιδιώξεις και παράλληλα συνεχή πρόκληση για τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης. Στα πλαίσια αυτής της εργασίας θα επιχειρηθεί να αναδειχθεί ο τρόπος με τον οποίο η ανάπτυξη και καλλιέργεια της κριτικής, δημιουργικής και συστημικής σκέψης προωθούν την ΠΕ/ ΕΑΑ και συμβάλλουν στην πραγμάτωσή της.
  • Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να προβληματίσει σχετικά με ένα σύγχρονο ανησυχητικό φαινόμενο, δηλαδή τη μειωμένη επαφή των παιδιών με το φυσικό περιβάλλον, τις αρνητικές συνέπειες στη ζωή τους και τη συμβολή της αγωγής υπαίθρου και των υπαίθριων δραστηριοτήτων στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και στο ευ ζην τους. Οι έρευνες δείχνουν ότι τις τελευταίες δεκαετίες αυξάνονται τα προβλήματα υγείας των παιδιών ενώ παράλληλα υπάρχει έλλειψη οικολογικής παιδείας. Η σύνδεση του παιδιού με τη φύση έχει διαρραγεί από το σύγχρονο τρόπο ζωής και την έκπτωση στάσεων και αντιλήψεων για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Η υποκινητικότητα ως παράγοντας θνησιμότητας αυξάνεται διαρκώς. Μέσα από τη βιβλιογραφική ανασκόπηση επισημαίνονται τα οφέλη που προσφέρει στα παιδιά η συμμετοχή τους σε υπαίθριες βιωματικές δραστηριότητες, που είναι σημαντικές λειτουργίες στη διάρκεια της ζωής τους και βοηθούν τη δραστηριοποίηση τους ως μελλοντικών ενεργών πολιτών. Συμπερασματικά, τεκμηριώνεται ότι η συμμετοχή σε κινητικές δραστηριότητες στην ύπαιθρο είναι απαραίτητη, επιβάλλεται η ένταξή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία των παιδιών, επειδή προσφέρει σημαντικά οφέλη στα ίδια αλλά και στην κοινωνία τους.
  • Η εργασία αυτή επιχειρεί να συμβάλει στο διάλογο για την κριτική παιδαγωγική θεωρία και πράξη στο ελληνικό σχολείο, στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, ξεδιπλώνοντας εμπειρίες εκπαιδευτικών που οραματίζονται, σχεδιάζουν και υλοποιούν εκπαιδευτικά προγράμματα, στα οποία τα μικρά παιδιά αποτελούν ισότιμους συνομιλητές και ενεργούς παράγοντες κριτικού μετασχηματισμού του περιβάλλοντός τους. Παρουσιάζονται οι περιπτώσεις δύο σχολείων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Αθήνα, όπου τα μικρά παιδιά ενεπλάκησαν σε διαδικασίες διαβούλευσης, οραματισμού και δράσης για τα ζητήματα του άμεσου περιβάλλοντός τους. Οι εκπαιδευτικοί των παραπάνω σχολείων υποστηρίχθηκαν μέσα από επιμορφωτικές διαδικασίες με επίκεντρο τη βιωματική εκπαίδευση, τη διαλογική αλληλεπίδραση και την ενδυνάμωση, που τις ενθάρρυναν να προσεγγίσουν την περιβαλλοντική εκπαίδευση ως μία πολιτική διαδικασία που δεν αποδέχεται την πραγματικότητα ως μία παγιωμένη κατάσταση, παλεύει ενάντια στην απάθεια και στο φόβο και δημιουργεί συναντήσεις και συνεργασίες με σκοπό την εκπαιδευτική, κοινωνική και περιβαλλοντική αλλαγή.

Προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης

  • Η δυναμική των πόλεων και τα οικολογικά σπίτια είναι τα θέματα, που απασχόλησαν την Περιβαλλοντική Ομάδα του σχολείου μας στη διάρκεια της προηγούμενης σχολικής χρονιάς. Η προσέγγιση του θέματος έγινε μέσα από βιβλιογραφική και διαδικτυακή έρευνα, μέσα από την προσωπική τους εμπειρία και μέσα από την τέχνη. Στόχος του προγράμματος ήταν να προσεγγίσουν οι μαθητές/τριες την πόλη τους, να την αντιληφθούν ως σύστημα και να εκφράσουν τη δική τους άποψη για την αειφορική πόλη του μέλλοντος.

Θεσμικό και Μεθοδολογικό πλαίσιο της Π.Ε

Περιβάλλον και Κοινωνία

Μ.Κ.Ο. και Περιβαλλοντική Εκπαίδευση

Εκπαιδευτικό υλικό

Ενημέρωση - Συνέδρια

  • Το 8ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ένωσής μας με θέμα: «Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση με στόχο την Αειφορία στην εποχή της κλιματικής αλλαγής» θα πραγματοποιηθεί στις 13, 14 & 15 Μαρτίου 2020 στην Πάτρα. Έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες και οι επαφές ώστε το Συνέδριο να τεθεί υπό την Αιγίδα του ΥΠΑΙΘ και να υλοποιηθεί με τη συνεργασία του Πανεπιστημίου Πατρών.

Ενημέρωση από το Δ.Σ. της ΠΕΕΚΠΕ

Ενημέρωση από το Παράρτημα Κεντρικής Μακεδονίας

  • Βρισκόμαστε σε κλιματική έκτακτη ανάγκη και οφείλουμε να κινητοποιηθούμε τοπικά, εθνικά και παγκόσμια, άμεσα. Έχουμε ελάχιστα χρόνια μπροστά μας για να δράσουμε πριν να είναι πολύ αργά. Θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων; Για το λόγο αυτό ενώνουμε τις φωνές μας με εκατομμύρια νέους ανθρώπους από ολόκληρο τον πλανήτη μας για να ακουστεί ένα απλό μήνυμα: Ακούστε επιτέλους τους επιστήμονες! Σας καλούμε να συμμετέχετε στην διαμαρτυρία για το κλίμα την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2019, στον Λευκό Πύργο
  • Το παράρτημα Κεντρικής Μακεδονίας της ΠΕΕΚΠΕ οργάνωσε στις 27- 29 Σεπτεμβρίου 2019, εκπαιδευτική επίσκεψη στο Δασικό Χωριό Ερύμανθου. Η εκπαιδευτική επίσκεψη είχε θεματικό άξονα το δάσος και κατά τη διάρκειά της έγιναν εργαστήρια και δραστηριότητες σχετικά με το θέμα της επίσκεψης.

Ενημέρωση από τo Παράρτημα Δυτικής Ελλάδας