Γεώργιος Κεχλιμπάρης

Τεύχος: 18 (63)

  • Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να προβληματίσει σχετικά με ένα σύγχρονο ανησυχητικό φαινόμενο, δηλαδή τη μειωμένη επαφή των παιδιών με το φυσικό περιβάλλον, τις αρνητικές συνέπειες στη ζωή τους και τη συμβολή της αγωγής υπαίθρου και των υπαίθριων δραστηριοτήτων στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και στο ευ ζην τους. Οι έρευνες δείχνουν ότι τις τελευταίες δεκαετίες αυξάνονται τα προβλήματα υγείας των παιδιών ενώ παράλληλα υπάρχει έλλειψη οικολογικής παιδείας. Η σύνδεση του παιδιού με τη φύση έχει διαρραγεί από το σύγχρονο τρόπο ζωής και την έκπτωση στάσεων και αντιλήψεων για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Η υποκινητικότητα ως παράγοντας θνησιμότητας αυξάνεται διαρκώς. Μέσα από τη βιβλιογραφική ανασκόπηση επισημαίνονται τα οφέλη που προσφέρει στα παιδιά η συμμετοχή τους σε υπαίθριες βιωματικές δραστηριότητες, που είναι σημαντικές λειτουργίες στη διάρκεια της ζωής τους και βοηθούν τη δραστηριοποίηση τους ως μελλοντικών ενεργών πολιτών. Συμπερασματικά, τεκμηριώνεται ότι η συμμετοχή σε κινητικές δραστηριότητες στην ύπαιθρο είναι απαραίτητη, επιβάλλεται η ένταξή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία των παιδιών, επειδή προσφέρει σημαντικά οφέλη στα ίδια αλλά και στην κοινωνία τους.
Εγγραφή στο Γεώργιος Κεχλιμπάρης