Για την απώλεια της Ελένης Τριανταφύλλου

Ενότητα: 
 
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Για την ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Παράρτημα Κεν. Μακεδονίας    

 

 Θεσσαλονίκη 25/2/2019

 ΨΗΦΙΣΜΑ

Η κοινότητα της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης σήμερα πενθεί για την απώλεια της Ελένης Τριανταφύλλου. Είναι δύσκολο να αποτυπωθεί με λόγια η βαθιά θλίψη των μελών της Πανελλήνιας Ένωσης Εκπαιδευτικών για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (ΠΕΕΚΠΕ) για το θάνατο της.

Της Ελένης που ήταν από της πρώτους εκπαιδευτικούς που πειραματίστηκαν και εισήγαγαν την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στο Σχολείο της.

Της Ελένης που υπηρέτησε θεσμικά την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για πάρα πολλά χρόνια, ως υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας  Εκπαίδευσης της Χαλκιδικής.

Της Ελένης που ήταν ιδρυτικό μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Εκπαιδευτικών για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και Πρόεδρος του πρώτου Διοικητικού Συμβουλίου της  Ένωσης.

Της Ελένης της συμμετοχής στα κοινά και της δράσης στην τοπική κοινωνία, την αυτοδιοίκηση και τους θεσμούς.

Της Ελένης της συναίνεσης και της ευγένειας.

Τιμώντας τη μνήμη της, η Διοικούσα επιτροπή του Παραρτήματος Κεντρικής Μακεδονίας της ΠΕΕΚΠΕ, του οποίου η Ελένη Τριανταφύλλου ήταν μέλος

Α π ο φ α σ ί ζ ε ι

- Να εκφράσει της οικείους της τα θερμά του συλλυπητήρια και να της ευχηθεί δύναμη και κουράγιο σε αυτές τις δύσκολες ώρες.

- Να παραστούν  στην εξόδιο ακολουθία εκπρόσωποι του Παραρτήματος.

- Αντί για στεφάνι να ενισχύσει οικονομικά τη δράση της Οικόπολης για τους άστεγους και τους πρόσφυγες.

- Να δημοσιευθεί το παρόν ψήφισμα στην ιστοσελίδα του Παραρτήματος Κεντρικής Μακεδονίας της ΠΕΕΚΠΕ και να διαδοθεί με κάθε πρόσφορο μέσο.

Για την Διοικούσα Επιτροπή του Παραρτήματος Κεντρικής Μακεδονίας της ΠΕΕΚΠΕ

Ο πρόεδρος                           Η Γραμματέας

Κώστας Στυλιάδης                 Βέρα Αβραμίδου


Στην εξόδιο ακολουθία, παραβρέθηκε μεγάλη ομάδα φίλων και συναδέλφων  από μέρους της ΠΕΕΚΠΕ Κεν. Μακεδονίας. Η Ρούλα Γκόλιου συνάδελφος και συνεργάτιδα  της Ελένης για πολλά χρόνια στο Γυμνάσιο Κασσανδρείας και μέλος της Ένωσης,  ανέλαβε το δύσκολο καθήκον του αποχαιρετισμού από μέρους της Περιβαλλοντικής κοινότητας  προκαλώντας συγκίνηση με τον προσωπικό τόνο που είχε ο λόγος της.   

 Αποχαιρετισμός στην Ελένη Τριανταφύλλου

Μεγάλη είναι η θλίψη όλων μας, όσων  υπήρξαμε και είμαστε μέλη αυτής της μεγάλης ομάδας των εκπαιδευτικών της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, για την τόσο πρόωρη απώλειά σου Ελένη.

Γιατί  δεν ήσουν απλά ένα μέλος της.

Υπήρξες ένα από τα πρώτα, τα ιστορικά στελέχη της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης όταν έκανε τα πρώτα δειλά της βήματα.  Και την στήριξες μέχρι το τέλος με κάθε τρόπο. Με το πρώτο σεμινάριο που παρακολούθησες το 1987, γύρισες στο σχολείο ενθουσιασμένη και αμέσως φτιάξαμε την περιβαλλοντική Ομάδα του σχολείου και εφαρμόσαμε το πρώτο πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης «Τα ήθη και τα έθιμα της Κασσάνδρας». Καρπός αυτού του προγράμματος ήταν και η έκδοση ενός βιβλίου με τίτλο «Μελετώντας την παράδοση», που αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο της Κασσάνδρας..

Ακολούθησαν πολλά προγράμματα τα επόμενα χρόνια. Ο τουρισμός και  οι επιπτώσεις του στο χώρο της Κασσάνδρας, Το δάσος της Κασσάνδρας, Η αρχιτεκτονική κληρονομιά της Κασσάνδρας και άλλα πολλά προγράμματα,  εκδηλώσεις και δραστηριότητες, θεατρικές παραστάσεις, η σχολική εφημερίδα «Λόγια και … όχι μόνο» και η συμμετοχή μας στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα ΠΕΤΡΑ με επικεφαλής τον μεγάλο παιδαγωγό Χρήστο Φράγκο και το Παιδαγωγικό Κέντρο της Κρυοπηγής και με ανταλλαγές μαθητών και εκπαιδευτικών από τρεις χώρες, Ελλάδα, Γαλλία και Πορτογαλία. Την ομάδα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης πλαισίωσαν στη συνέχεια και άλλοι συνάδελφοι και έγινε θεσμός στα σχολεία της Κασσανδρείας, Γυμνάσιο και Λύκειο.

Ήμασταν από τα ιδρυτικά μέλη του πρώτου Πολιτιστικού Συλλόγου της Κασσανδρείας (το 1993), αλλά και της εφημερίδας «Τα νέα της Κασσάνδρας», που είχε στη συνέχεια μια μακρόχρονη πορεία.

Έγινες υπεύθυνη για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στο Νομό της Χαλκιδικής, όπου από αυτή την θέση δούλεψες για την διάδοση και την επιτυχία του θεσμού αυτού.

Ήσουν η πρώτη εκλεγμένη πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης των Εκπαιδευτικών για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. 

Ήσουν ένας άνθρωπος με ιδανικά και οράματα, με ωραίο και γλυκό λόγο, με δύναμη και πείσμα για την επίτευξη των στόχων σου. Επικοινωνιακή, ακούραστη στη συμμετοχή σου στα κοινά, στις εκδηλώσεις, στα σεμινάρια και τις ημερίδες, στις εκπαιδευτικές εκδρομές, παντού.

Πρωταγωνίστρια υπήρξες Ελένη και στα κοινά ως δημοτική σύμβουλος, αλλά και στα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα τα τελευταία χρόνια, με την ενεργό σου συμμετοχή στους Πολιτιστικούς Συλλόγους. Ακούραστη μέχρι το τέλος.

Σε συνάντησα το καλοκαίρι στο Αμφιθέατρο της Σίβηρης, όπου προλόγισες τη θεατρική παράσταση του Θεατρικού Ομίλου της Κασσανδρείας. Είχα μάθει για την αρρώστια σου και θαύμασα τον τρόπο που την αντιμετώπιζες.

Η τελευταία σου ανάρτηση στο ΦΒ ήταν στις 4 Φεβρουαρίου, 20 μόλις μέρες πριν από το τέλος. Ήταν ένα κείμενο που  σε εξέφραζε. Εξέφραζε και την δική σου αγωνία, όχι για τη δική σου ζωή, αλλά για το μέλλον του Πολιτιστικού Συλλόγου της Κασσάνδρας!!!

Ο τίτλος σ’ αυτό το κείμενο ήταν :  «Όταν οι παρέες γράφουν ιστορία…
…ή «το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου»….. Το κείμενο κατέληγε με τα εξής λόγια:  «Όλοι μας θα πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους να «θρέψουμε» την ψυχή και το πνεύμα μας-αν πιστεύουμε πως χρειάζεται.
Αναρωτιέμαι αν πρέπει να σταματήσει ο σύλλογος, για να κρίνει η κοινωνία του τόπου αν έχει λόγο ύπαρξης ή αν πρέπει να σηκώσουμε τα μανίκια παλιοί και νέοι να συνεχίσουμε!»

Ήσουν έτοιμη κι εσύ να σηκώσεις τα μανίκια για να βοηθήσεις τον Σύλλογο…..

Τέτοια ήσουν Ελένη Τριανταφύλλου. Αγωνίστρια ως την τελευταία στιγμή.

Έτσι πρέπει να είναι ο άνθρωπος. Αγωνιστής ως το τέλος.

Καλό ταξίδι Ελένη.  Φεύγεις αλλά θα εξακολουθείς να ζεις  μέσα από το έργο σου. Άφησες σημαντικά ίχνη σ’ αυτόν τον κόσμο, σ’ αυτή τη ζωή, σ’ αυτόν τον τόπο. Τα παιδιά σου και οι δικοί σου άνθρωποι θα πρέπει να είναι πολύ περήφανοι για σένα.

Εμείς, όλοι οι εκπαιδευτικοί της Π.Ε. που σε γνωρίσαμε, που συνεργαστήκαμε, που περπατήσαμε τα ίδια μονοπάτια μαζί, θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη, Ελένη….

Ρούλα Γκόλιου