Ποιος θα αρνιότανε ότι ο χώρος, οργανωμένος σε “τόπους” ως οριοθετημένα σκηνικά δεν αποτελεί σημαντική πηγή ατομικής και συλλογικής ταυτότητας, καθώς μέσα σε αυτούς διασταυρώνονται οι κοινωνικές μας σχέσεις, τα νοήματα και οι συλλογικές μας μνήμες; Άρα η ταυτότητα του ατόμου, δεν είναι απλά μόνο ένας ατομικός ή κοινωνικός προσδιορισμός, αλλά και ένας «χωρικός» προσδιορισμός.